ΝΕΑ

Η βυθοσκόπηση είναι από τις πιο συχνά διενεργούμενες οφθαλμιατρικές εξετάσεις. Τι ακριβώς είναι η βυθοσκόπηση, πώς διενεργείται και γιατί είναι τόσο χρήσιμη θα εξηγήσουμε στη σημερινή δημοσίευση.

Τι είναι η βυθοσκόπηση;

Με τον όρο “βυθός του οφθαλμού” εννοούμε το οπίσθιο τμήμα του οφθαλμού, δηλαδή όλες τις δομές όπισθεν του κρυσταλλοειδούς φακού, με σημαντικότερες το υαλοειδές σώμα, τον αμφιβληστροειδή χιτώνα, την ωχρά κηλίδα και το οπτικό νεύρο. Η εξέταση του οπισθίου οφθαλμού και των παραπάνω λοιπόν δομών αποκαλείται βυθοσκόπηση.

Πώς διενεργείται η βυθοσκόπηση;

Για την εξέταση του οπισθίου τμήματος του οφθαλμού απαιτείται η χρήση της σχισμοειδούς λυχνίας και ένας ειδικός φακός. Για την ακρίβεια, ο οφθαλμίατρος ρίχνει με τη σχισμοειδή λυχνία μια κάθετη δέσμη φωτός πάνω στον αμφιβληστροειδή διαμέσου της κόρης. Οι δομές του βυθού γίνονται ορατές χάρις σε έναν ειδικό φακό, τον οποίο κρατάει ο οφθαλμίατρος μεταξύ της λυχνίας και του οφθαλμού του ασθενούς. Ο εξεταστικός αυτός φακός εστιάζει τη δέσμη φωτός της λυχνίας πάνω στον βυθό και κάνει και τη δέουσα μεγέθυνση των προς εξέταση δομών.

Άξιο αναφοράς είναι ότι συγκεκριμένες δομές του βυθού, όπως η ωχρά κηλίδα, το οπτικό νεύρο κτλ., είναι πολύ μικρές και οι αλλοιώσεις τους είναι συχνά τόσο μικροσκοπικές, που είναι πολύ εύκολο να ξεφύγουν από την αντίληψη του εξετάζοντος οφθαλμιάτρου. Για το λόγο αυτό συχνά η βυθοσκόπηση γίνεται “υπό μυδρίαση”. Αυτό σημαίνει ότι προηγουμένως ενσταλάσσονται ειδικές σταγόνες στα μάτια του ασθενούς (μία ή και περισσότερες φορές, ανάλογα με τη διασταλτική ικανότητα της ίριδας), οι οποίες μετά από 10-30 λεπτά προκαλούν διαστολή της κόρης του ματιού. Αυτό διευκολύνει πολύ τη βυθοσκόπηση, βελτιώνει την εξεταστική δυνατότητα του οφθαλμιάτρου, μεγαλώνει το τμήμα του βυθού, που μπορεί να γίνει ορατό στον εξεταστή και συχνά επιτρέπει την εξέταση του βυθού ακόμα και σε ασθενείς, των οποίων ο βυθός δεν είναι ορατός, όπως για παράδειγμα λόγω καταρράκτη ή πολύ μικρής κόρης ή κερατοειδικών ουλών.

Σε ποιες περιπτώσεις συστήνεται η βυθοσκόπηση;

Βυθοσκόπηση πρέπει να γίνεται σε όλους τους ασθενείς και πάντοτε στα πλαίσια της τυπικής οφθαλμολογικής εξέτασης, ακόμα κι αν αυτή είναι στα πλαίσια ενός τυπικού τσεκάπ. Εξάλλου για τη διάγνωση συνηθισμένων οφθαλμικών παθήσεων όπως το γλαύκωμα, η εκφύλιση της ωχράς κηλίδας και η αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς απαιτείται απαραιτήτως βυθοσκόπηση, προκειμένου να εξετασθεί αντιστοίχως το οπτικό νεύρο, η ωχρά κηλίδα και πλήρως ο αμφιβληστροειδής χιτώνας. Ιδιαίτερη αναφορά χρήζουν και οι περιπτώσεις, όπου συστήνεται “βυθοσκόπηση υπό μυδρίαση”. Οι διαβητικοί φερ’ ειπείν οφείλουν να υποβάλλονται τουλάχιστον μια φορά το χρόνο σε λεπτομερή βυθοσκόπηση με σταγόνες, διότι ο διαβήτης μπορεί να προκαλέσει αλλοιώσεις και κεντρικά αλλά και στην περιφέρεια του αμφιβληστροειδούς, χωρίς μάλιστα να έχει ο ασθενής προειδοποιητικά συμπτώματα. Στην ίδια κατηγορία ανήκουν και οι υψηλά μύωπες, η περιφέρεια του αμφιβληστροειδούς των οποίων συχνά φέρει αλλοιώσεις, λεπτύνσεις και γενικά περιοχές ευάλωτες. Η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία αυτών είναι απαραίτητη, για να μην πάθουν κάποια αποκόλληση αμφιβληστροειδούς. Τέλος να αναφέρουμε ασθενείς, που έχουν το συνηθέστατο σύμπτωμα των φωταξιών/μυοψιών, δηλαδή βλέπουν φωτάκια/λάμψεις/”αστραπές”/”μυγάκια” κ.ο.κ. Τέτοιοι ασθενείς επίσης οφείλουν ανυπερθέτως να υποβληθούν σε βυθοσκόπηση με σταγόνες, διότι κάποιες φορές τα προαναφερθέντα συμπτώματα εκδηλώνονται σε άτομα, που έχουν κάποιο σκίσιμο/ρωγμή στην περιφέρεια του αμφιβληστροειδούς. Αν γίνει λοιπόν εγκαίρως η διάγνωσή τους και ορθώς η αντιμετώπισή τους, συνήθως γλιτώνουν από τον υψηλότατο κίνδυνο να αποκολληθεί ο αμφιβληστροειδής τους.

Από τα παραπάνω γίνεται αντιληπτό ότι η βυθοσκόπηση είναι από τα πλέον σημαντικά κομμάτια της οφθαλμολογικής εξέτασης. Ο βασικός λόγος είναι ότι οι επιμέρους δομές του βυθού, όπως η ωχρά κηλίδα, το οπτικό νεύρο και ο αμφιβληστροειδής χιτώνας, είναι τα πλέον σημαντικά τμήματα του οφθαλμού και η υγιής τους κατάσταση αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για μια φυσιολογική όραση.