ΝΕΑ

Η επέμβαση καταρράκτη είναι το πιο συχνά διενεργούμενο χειρουργείο παγκοσμίως. Συγκεκριμένα αφαιρείται ο θολωμένος κρυσταλλοειδής φακός του οφθαλμού και αντικαθίσταται από ενδοφακό. Τι επιλογές υπάρχουν στην επιλογή του κατάλληλου ενδοφακού, θα μας απασχολήσει στη σημερινή δημοσίευση.

1. Μονοεστιακοί ενδοφακοί

Αυτή η κατηγορία είναι η πιο ευρέως διαδεδομένη και συχνά χρησιμοποιούμενη. Αποτελεί τον κλασσικό απλό φακό, που χρησιμοποιούμε όταν αφαιρούμε τον καταρράκτη, και με τη χρήση του εκτός από καθαρή όραση μπορούμε να διορθώσουμε επιπροσθέτως, εάν ο ασθενής πριν το χειρουργείο έχει είτε υπερμετρωπία είτε μυωπία.

2. Πολυεστιακοί ενδοφακοί

Αυτοί οι ενδοφακοί έχουν επιπρόσθετο πλεονέκτημα από τους μονοεστιακούς και επιλέγονται σε ασθενείς, που μετά από το χειρουργείο επιθυμούν να απαλλαγούν και από την πρεσβυωπία. Υπάρχουν μοντέλα διπλοεστιακά, που εξασφαλίζουν καλή μακρινή και κοντινή όραση και μοντέλα τριπλοεστιακά, που εξασφαλίζουν και καλή όραση στη μέση απόσταση, δλδ στον υπολογιστή.

3. EDOF ενδοφακοί

Οι ενδοφακοί αυτοί εξασφαλίζουν άριστη όραση στο μακριά και πολύ καλή στη μέση απόσταση, δλδ στον υπολογιστή. Σε σχέση με τους τριπλοεστιακούς, δεν έχουν μεν τός καλή όραση στο κοντά αλλά το μεγάλο τους πλεονέκτημα είναι ότι δεν έχουν ούτε ορισμένα “δυσφωτοπικά” συμπτώματα (δλδ ορισμένες διαταραχές της ποιότητας της όρασης, όπως σκιές, δακτύλιοι γύρω από τα φώτα των αυτοκινήτων κτλ.), που συχνά αναφέρουν ασθενείς με τριπλοεστιακούς ενδοφακούς.

4. Τορικοί ενδοφακοί

Οι ενδοφακοί αυτοί είναι μια ξεχωριστή κατηγορία ενδοφακών και απευθύνονται σε όσους έχουν άνω του ενός βαθμού αστιγματισμό. Με τη βοήθειά τους λοιπόν ασθενείς, που πριν το χειρουργείο έχουν υψηλό αστιγματισμό, κάνοντας την επέμβαση καταρράκτη μπορούν να απαλλαγούν και από τον αστιγματισμό τους. Μπορούν να συνδυαστούν με οποιαδήποτε από τις άνω κατηγορίες, οπότε μπορεί να επιλεγεί είτε μονοεστιακός τορικός, είτε πολυεστιακός τορικός είτε EDOF τορικός ενδοφακός.

Συμπερασματικά, η επιλογή του κατάλληλου ενδοφακού είναι μια πολύ σημαντική απόφαση, που πρέπει να λαμβάνεται προεγχειρητικά κατόπιν συζήτησης ανάμεσα στον οφθαλμοχειρουργό και τον ασθενή, γιατί καθορίζει το πώς θα βλέπει ο ασθενής μετά από το χειρουργείο. Η διευρυμένη πλέον παλέτα επιλογών είναι επωφελής και βοηθά να λαμβάνεται η σωστή απόφαση ανάλογα με τις προσδοκίες, τις ανάγκες και τις επιθυμίες του ασθενούς.